OECD Multilingual Summaries

How's Life in Your Region?

Measuring Regional and Local Well-being for Policy Making

Summary in Dutch

Hoe is het leven waar jij bent?

Meting van het regionale en lokale welzijn voor de beleidsmakers

Samenvatting in het Nederlands

Iedereen wil van een goed leven genieten waar men ook leeft. Daarom geeft een meting van de dagelijkse ervaring vaak een stuk meer inzicht dan een nationaal gemiddelde. Een goed beeld van de economie en maatschappij moet ook weergeven welke goede ervaringen mensen hebben in hun onmiddellijk leefomgeving, hoe ze zich gedragen wanneer niet aan hun verwachtingen wordt voldaan en welke bijdrage de lokale diensten leveren voor betere arbeidskansen en een gezonder leven. De regionale welzijnsindicatoren geven aan of het herstel en de welvaart hun weerslag hebben in een beter leven voor ons allemaal.

De regio's kunnen deze welzijnsindicatoren voor allerlei doeleinden gebruiken, al naar gelang hun specifieke prioriteiten en behoeften. Deze indicatoren helpen regio's bij de identificatie van hun relatieve sterke en zwakke welzijnspunten, houden de trends in de gaten en vergelijken de bevindingen met die van andere locaties. Ook richten ze de aandacht op specifieke welzijnsuitdagingen. Tot slot kunnen ze ook het beleid prioriteren, op basis van wat de burgers zelf het belangrijkste vinden.

Hoe is het leven waar jij bent? biedt een gezamenlijk raamwerk voor het meten van het welzijn van mensen op regionaal niveau. Het raamwerk is ontworpen om de samenhang en de effectiviteit van beleidsbepalingen te verbeteren door onderzoek naar negen factoren die de materiële omstandigheden van mensen bepalen (inkomen, banen en huisvesting) en hun levenskwaliteit (gezondheid, onderwijs, milieu, veiligheid, toegang tot diensten en betrokkenheid bij de maatschappij). Deze negen factoren weerspiegelen de omstandigheden van individuen en die van een specifieke regio. De beste meting gebeurt op basis van echte resultaten, in plaats van inputs en outputs.

De meting van deze negen factoren op basis van een aantal vergelijkbare indicatoren in 362 regio's in 34 OESO‑landen, maakt duidelijk dat het welzijn in verschillende regio's sterk kan verschillen. De welzijnsverschillen zijn vaak groter in diverse regio's in hetzelfde land dan vergeleken met andere landen. Het verschil tussen het onderwijsniveau van arbeidskrachten in het Baskenland en Andalusië is ongeveer even groot als het verschil tussen Spanje en Zweden. Dergelijke regionale verschillen kunnen de welzijnskosten verhogen, de sociale cohesie in gevaar brengen en de nationale prestatie ondermijnen. Landen met grotere regionale verschillen qua banen, onderwijs en toegang tot diensten scoren ook lager voor het welzijn op nationaal niveau.

Een betere verdeling van de welzijnsresultaten heeft vaak gevolgen voor het leven van de mensen die er wonen en kan een rol spelen bij de verbetering van de regionale veerkracht. Regio's met kleinere inkomensverschillen hebben de afgelopen tien jaar gemiddeld een relatief hoger groeitempo van het bruto nationaal product (BNP) per persoon vertoond, en met name sinds de economische crisis. Het is echter een feit dat het gemiddelde van de welzijnsresultaten in de regio's en hun verdeling sterk kunnen verschillen. Nieuwe gegevens over inkomensongelijkheid op subnationaal niveau geven bijvoorbeeld aan dat de inkomensverschillen gemiddeld groter zijn in grote steden.

De regio's kunnen verschillende middelen gebruiken om de welzijnsresultaten en de verschillende welzijnsfactoren op de lange duur te veranderen. De arbeidssituatie kan binnen enkele jaren veranderen, maar andere factoren, zoals veiligheid en onderwijs vergen een investering op de langere termijn. Ruim 80% van de OESO‑regio's die in 2000 in het laagste kwintiel voor veiligheid en 90% van de regio's die toen ook in het laagste kwintiel voor onderwijs scoorden, deden dat ook in 2013.

Het regionale welzijnsraamwerk geeft aan dat verschillende welzijnsfactoren elkaar ook kunnen tegenwerken of elkaar kunnen versterken. Als rekening wordt gehouden met overeenkomsten en compromissen tussen de verschillende factoren, kunnen de beleidsbepalingen coherenter worden. De burgers kunnen het ontwerp en de toepassing van de verschillende beleidsbepalingen beïnvloeden door middel van de kwaliteit van het lokale bestuur en de instellingen.

Regio's en steden die een welzijnsstrategie willen toepassen ter verbetering van de actuele levensomstandigheden en de toekomstkansen van hun burgers, dienen de volgende stappen te overwegen:

• Vertaal welzijnsdoelstellingen in beleidsrelevante indicatoren. De regionale welzijnsmeting moet duidelijk verbonden zijn aan regionale beleidsdoelstellingen die uitgelijnd zijn met de verschillende overheidsniveaus.
• Selecteer de indicatoren. Een opzettelijk consultatieproces dient ontwikkeld te worden, met aandacht voor een beperkt aantal belangrijke indicatoren die de lokale prioriteiten en voordelen weerspiegelen, zoals aangegeven door het Regionale Welzijnsraamwerk van de OESO.
• Identificeer basislijnen en de verwachte resultaten. Door een duidelijk beginpunt vast te stellen en een aantal doelstellingen dat behaald moet worden, wordt een raamwerk geschapen voor de gemeentelijke activiteiten op basis van een duidelijke tijdlijn en tussentijdse mijlpalen.
• Monitor de vooruitgang en beoordeel het potentieel van verschillende locaties. De regionale welzijnsindicatoren zijn een instrument voor het traceren van veranderingen na verloop van tijd en het identificeren van specifieke voordelen die in verschillende gemeenschappen ontwikkeld dienen te worden.
• Stimuleer de betrokkenheid van de burgers en communiceer de resultaten. Door de burgers vanaf het begin bij deze meting te betrekken, wordt het momentum gecreëerd om actie te ondernemen, de beleidsbepalingen zo nodig te wijzigen en om de verantwoordelijkheidsplicht en het vertrouwen te vergroten.