OECD Multilingual Summaries

Development Co-operation Report 2018

Joining Forces to Leave No One Behind

Summary in Turkish

2018 Kalkınma İşbirliği Raporu

Hiç Kimseyi Geride Bırakmamak İçin Güçler Birleşiyor

Türkçe Özet

BM üye devletleri, 2015’te ‑ kalkınmanın ekonomik, toplumsal ve çevresel ilkelerini hassas bir karşılıklı bağımlılığı olan Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri (SKH’ler) içinde bir araya getirerek dönüşüm sağlayan bir küresel gündemi ‑ 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Gündemi’ni onayladı. 2030 Gündemi’nin temelinde hiç kimsenin geride bırakılmadığı ve en baştakinin en gerisinde kalana ulaşmaya çalışılan, herkese yönelik Hedefler taahhüdü yer alıyor. 2018 Kalkınma İşbirliği Raporu, kalkınma işbirliğinin ve resmi kalkınma yardımının (RKY) benzersiz rolüne ve katma değerine belli bir odaklanmayla bu taahhüdün anlamını ortaya seriyor. Bu rapor, OECD Kalkınma Yardımı Komisyonu üyelerinden gelen, bu taahhüde nasıl karşılık verileceği hususunda daha fazla berraklık talebine yanıt veriyor.

Ülkelerin içindeki ve arasındaki gelir ve refah eşitsizliklerinin arttığı bir küresel bağlamda, iklimle ilgili olarak daha sık karşılaşılan şokların yanısıra zorluklarla edinilen kalkınma kazanımları da tehdit altında. Kalkınmaya ve çevreye dönük daha görünür ve acil riskler hükumetleri, uluslararası toplumu ve kalkınma partnerlerini yanıt verme ve uyum sağlama baskısı altında tutuyor. Yoksulluğun kökünden yokedilmesi, eşitsizliklerin ortadan kaldırılması ve sürdürülebilir kalkınmaya yönelik tehditleri öne çıkaran unsurlarla mücadele edilmesi için net bir ihtiyaçla karşı karşıyalar.

Öyleyse, hiç kimseyi geride bırakmama taahhüdü uygulamada ne anlama geliyor? Bu soruya tek bir cevabın olmadığını ve her bir BM üyesi devletin 2030 Gündemi ile SKH’ni herkes için hayata geçirmekten sorumlu olduğunu kabul eden bu rapor, kapsamlı bir görünüm sunuyor. Çeşitli kamusal, akademik ve hükumet‑dışı uzmanların, politika oluşturanların geride kalmanın ne olduğu ve işe yarayan stratejiler hakkındaki en yeni kanıtlarını, verilerini ve analizlerini kullanıyor. Kalkınma işbirliğinin ve resmi kalkınma yardımının, gelişmekte olan ülkelerin ve toplulukların herkes için SKH’lere ulaşmalarına destek vermeye açık olmasına ve bu yöndeki kapasitelerine taze ve kritik bir bakış da getiriyor.

Hiç kimseyi geride bırakmama taahhüdünün, tüm ülkelerdeki sürdürülebilir kalkınma anlatımında köklü bir geçişi ‑ sıklıkla kesişen siyasi, sosyal, ekonomik, çevresel, kültürel ve yapısal gerekçelerle ilerlemeden yarar sağlamayan insanları göz önünde bulundurmayı ve gelişmekte olan ülkelerde kapsayıcı, eşitlikçi ve sürdürülebilir kalkınma yoluyla kapsama almayı ‑ gerektirdiği nettir. Bölümler ile birlikte Benin, Endonezya, Kenya, Latin Amerika ve Batı Afrika’dan örnekolaylar, doğru veriler ve kanıtlarla desteklenen daha kapsayıcı toplum, ekonomi ve çevre politikalarının eşitlikçi ve sürdürülebilir kalkınma yolunda nasıl gerçek bir fark yaratabileceğini gösteriyor.

Raporun 1. Bölümü, geride bırakılmanın ne anlama geldiği hakkında veriler ve analizlerle birlikte niye hiç kimsenin geride bırakılmadığı hakkında kanıtlar sunuyor. Bölümlerde, herkese dönük SKH’lere ulaşmak için ele alınması gereken sekiz kritik konuya yakından bakılıyor: en çok ihtiyaç duyan ülkelerde aşırı yoksulluğa son verilmesi; artan gelir eşitsizliğiyle mücadele; kırılganlığın ele alınması; kapsayıcı yönetişimin mümkün kılınması; iklim eylemi zorunluluğu; cinsiyet eşitliğine ve kadınların ekonomik yönden güçlendirilmesine doğru ilerleme sağlanması; dünyadaki 1.2 milyar genç insana yönelik kapsayıcılık; ve engelli kişilerin artık geride bırakılmamasının güvenceye alınması.

Bölüm 2, hiç kimseyi geride bırakmamayı uygulamadaki haliyle inceliyor. Bölümler; sektörler genelinde ve hükumet düzeyleri arasında en fazla kırılgan olanlara ulaşılmasında daha fazla entegre edilmiş politikalara, bütçelere ve programlara ışık tutuyor. Herkes için SKH’lere ulaşılması, herkesi esas alan veriler ile teşhise dayanır ve gelir, cinsiyet ve cins, coğrafya, yaş ve bedensel engellilik gibi faktörlerle ayrıştırılır. Yine de ulusal istatistik sistemlerinin bu veri kabiliyetlerini geliştirmesi gerekiyor. Sivil toplumun marjinalleşmiş olanları temsil etmedeki köklü görevini derinleştirmesini mümkün kılacak doğru ortamın güvenceye alınması da temel önem taşıyor. Kapsayıcılığa yönelik diğer yerel güçler mikro, küçük ve orta büyüklükte işletmelerdir. Bu gibi işletmeler, kalkınma işbirliğinin katkı yapabileceği maliyetiyle edinilebilir finansmana yeterli erişimlerinin olması halinde daha büyük bir rol oynayabilir.

Bölüm 3, DAC üyelerinin kendi politikaları ve yaklaşımları hakkındaki bir ankete verdikleri yanıtlara dayanarak, kalkınma işbirliği politikalarında, finansmanın ve programlamanın maksada uygun olup hiç kimseyi geride bırakmamasında ileriye dönük yolları tartışıyor. Raporun son kısmı (Dördüncü Bölüm), OECD’ye yeterli ayrıntıyla raporlama yapan diğer 13 tedarikçinin yanısıra DAC’ın tüm üyelerinin kişisel yardım profillerini ve iki vakfın özel kalkınma finansmanını içeriyor. Ayrıca halen OECD’ye raporlama yapmayan 10 ülke hakkında kalkınma finansmanı tahminleri de içeriyor.

2018 Kalkınma İşbirliği Raporu: Hiç kimseyi geride bırakmamak için güçlerin birleştirilmesi, 2030 Gündemi’ni başarmaları için ülkeler ile küresel topluluğun desteklenmesinde kalkınma işbirliğinin benzersiz rolüne güçlü bir vurgu yapıyor. Ancak hiç kimse geride bırakılmayarak ve en baştakinin en gerisinde kalana erişilerek herkes için SKH’lere ulaşılması toplu taahhüdüne bağlı kalmak maksadıyla kalkınma işbirliğinin her zaman olduğu gibi yapılması yeterli olmayacaktır. Sağlayıcıların kendi anlatım dillerini, yönetim uygulamalarını ve finansmanlarını bireysel ve kolektif etkinin en yükseğe çıkarılmasına adapte etmeleri için yeni iradeli, sistemli ve koordineli çabalar göstermeleri gerekiyor. Bu rapor, sağlayıcıları kalkınma işbirliği çerçevelerini üç şekilde güncellemeye davet ediyor:

• Herkes için hiç kimsenin geride bırakılmamasının karşılıklı faydalarını açıklayan yeni bir anlatım dili;
• Kapsayıcı, eşitlikçi ve sürdürülebilir kalkınmanın kalkınma işbirliği portföyleri üzerinden bilerek ana akıma dönüştürülmesi ve değişim araçlarının, inovasyonun ve verilerin kontrol altında tutulması;
• Herkes için SKH’lere ulaşılmasına yönelik finansman hacmini artırmaya dönük daha geniş çabaların bütünsel bir parçası olarak RKY’nin daha akıllı kullanımı ve tahsisi.